فریب ما نخور آقا ؛ دروغ می گوییم
به جان حضرت زهرا(س) دروغ می گوییم
چه انتظار ظهوری ، چه درد هجرانی !
میا میا گل طاها ؛ دروغ می گوییم
تمام چشم به راهی و انتظار ظهور
و ندبه های فرج را دروغ می گوییم
دلی که مأمن دنیاست ؛ جای مولا نیست
اسیر شهوت دنیا ؛ دروغ می گوییم
کدام گریه غربت کدام اشک فراق
قسم به "ام ابیها" دروغ می گوییم
زبان ؛ سخن ز تو گوید ولی برای "مقام"
به پیش چشم خدا ما دروغ می گوییم
خلاصه ؛ ای گل نرگس کسی به فکر تو نیست
و ما به وسعت دریا دروغ می گوییم
مرا ببخش عزیزم که باز می گویم
میا میا گل طاها ؛ دروغ می گوییم
و در آخر:
روزی با تمام وجود بر همه عالم خواهم نوشت:
« نابرده رنج گنج به ما داد فاطمه (س)»
«اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک»
[ جمعه 91/1/25 ] [ 11:7 صبح ] [ عقل نوشته های یک دانشجو ]