برنامه هفت را دیدم. مخصوصا بخش پایانی اش را که مسعود فراستی ((یکی از ما دو نفر )) را نقد می کرد و تهمینه میلانی فقط از جواب دادن طفره می رفت.
                      
فیلم های میلانی را کم و بیش دیده ام و مانند خیلی از فیلم های کارگردانهای دیگر ایرانی، پر است از اضطراب و استرس و ناامیدی و مردانی پست و بی تعهد که زنانی مظلوم و پر از عاطفه دارند و دست آخر هم حقشان ضایع می شود و باید همه به این نتیجه برسند که حقوق زن در ایران پایمال شده و فقط و فقط در سایه ی فرهنگ غربی است که می توانند به حقوق از دست رفته شان برسند.
کاش کسی بود به خانم میلانی و امثال ایشان می فهماند که حقوق زن در چیزهایی که شما فکر می کنید نیست.از دیدگاه شما زن موفق و زنی که به تمام حقوقش رسیده ، زنی است که باید تحصیلات عالی داشته باشد، بالای سن 30 سال ازدواج کند، حتما بیرون از خانه شغلی داشته باشد و اگر آن شغل از شغل های سخت و طاقت فرسایی باشد که مردانه ترند این زن موفق تر است، زنی که خودش را درگیر خانه نمی کند، علاقه ای به بچه دار شدن ندارد، در چارچوب خانواده نمی گنجد، اهل کار کردن در خانه هم نیست.
خانم میلانی! راست گفتید که پدرتان این گونه تربیتتان کرده که هرکاری دلتان خواست بکنید و به آن هم افتخار کنید، چون این روش تربیتی در تمام فیلم هایتان نمایان است... هرکس هر کاری دلش می خواهد می کند و به آن هم افتخار می کند.
خانم میلانی! می خواستم بدانم شما کی آمار گرفته اید و تک تک ایرانی ها را مورد بررسی قرار داده اید که به این نتیجه رسیدید که تمام ایرانی ها حتما عقده ای هستند. یادتان که نرفته گفتید: ((محال است کسی در ایران زندگی بکند و عقده ای نباشد))!!! و چقدر شما با ادب هستید و توهین کردن را بلد نیستید؛ اینکه منتقدی به شما بگوید فیلمتان شلخته است توهین است اما اینکه شما تمام ایرانی ها را عقده ای می خوانید توهین نیست.
خانم میلانی! اما من عقده ای نیستم، چون پدری دارم که به من آموخت زندگی انسان ها چارچوب دارد و فقط حیوانات هستند که محدودیت ندارند و مادری دارم که به من آموخت زیباترین لحظه ی زندگی یک زن زمانی است که لبخند فرزندش را می بیند و همسری دارم که به من گفت میتوانم هرجایی بروم به این شرط که از خدا دور نشوم.
خانم میلانی! جوانان و دختران و پسران ایرانی، همان 20 نفری که به دفترتان آمده اند و از فیلمتان خوششان آمده نیستند، جوانان ایرانی همان چند نفری که با شما نشست و برخاست دارند و حتما، هم تیپ و هم طایفه خودتان اند، نیستند.
باور کنید من هم جوان ایرانی ام...من و میلیون ها نفر مثل من، و حاضرم قسم بخورم هنوز هم در تاریخ سینمای ایران فیلمی برای ما ساخته نشده. فیلمی که حرف دل ما باشد و ما چه دختر و چه پسر ایرانی، بتوانیم خودمان را در آن ببینیم. جالب است همه کارگردانها دم از جوانان می زنند و ادعا می کنند که برای آنها فیلم می سازند اما ما هیچ وقت جوانی خودمان را در فیلم های شما و امثال شما ندیدیم...
و شما که ادعای دیگری هم دارید و خودتان را فیلم ساز زنان می دانید؛ من از طرف بسیاری از زنان ایرانی از شما خواهش می کنم برای ما فیلم نسازید ما خودمان بلدیم حقمان را بگیریم.
خانم میلانی! با بی اخلاق کردن جامعه و بی بندوبار کردن دختران و نا امید کردن زنان و رواج تفکرات منحط فمینیستی نمی توان حقوق از دست رفته زنان را پس گرفت، و این ها تمام آن چیزیست که شما در فیلم هایتان نشان می دهید.
                                                                        *****
((هفت)) برنامه ی خوبی است چون با دیدنش و شنیدن صحبت های کارگردانان ایرانی تازه متوجه می شوم چرا این قدر فیلم ها سطحی اند و چرا از دیدن اکثر فیلم ها حالم به هم می خورد...و تاسف می خورم که چرا باید بودجه ی هنگفتی برای ساختن و اکران شدن این فیلم ها پرداخت شود!!!!!!!!!!!!!