داشتم هشت کتاب سهراب سپهري رو مي خوندم که رسيدم به اين شعر زيبا(،) دلم نيومد اينجا ننويسمش. اين شعر من(ر) و به ياد مولود نيمه ي شعبان، نور چشم مستضعفان، اميد دل محرومان، قوت قلب خوبان، نابودگر مستکبران، و منتقم خون مقربان، ((صاحب الزمان عجل الله تعالي فرجه)) ميندازه...
شخصا احساسم اين است كه توانايي نويسندگي شما خيلي بيشتراست اما بدان بهاي كمتري مي دهيد.نوع نگارشي كه انتخاب كرديد خيلي خودماني و خوب است اما بعضي جاها كاربرد ندارد نوجوانان و جوانان ما امروز به اين نوع نوشتن هم نياز دارند اما با تجه به اينكه در حوزه علوم انساني امروزه شديدا نيازمند توليد فكر اسلامي هستيم و اين البته به عهده شما است به نظر مي رسد كه در كنار اين نوع نگارش ، نگارش ادبي مورد نياز براي نوشتن مقالات علمي و كتاب را هم تمرين نماييد. مي توان در كتابي نوشتن هم به صميميتي دست يافت، اين كار توسط استاداني چون اميرخاني عزيز و امير حسين فردي و ديگران دنبال مي شود.
در مورد وبلاگ عرض شود موضوعات زيادي جهت طرح هست اما بايد از بين آنها يك خط سيري را انتخاب كنيد در واقع وبلاگ بايد معلوم باشد در چه موضوعي كار مي كند هر چند براي من نيز اين كار سخت است اما بايد سعي نماييم.
بجاي مطالب ديگران از خودتان بيشتر بنويسيد .تابع وسوسه درج مطالب زيبا نبايد شد كه زجري كه از نوشتن به قلم خود بسيار راهگشاست و تفكر آور. از مطالب ديگران به قدر ضرورت و در حد تزئين مطلب و يا استناد و يا اشاره مي توانيد.جذابيت مطلب به اين است كه خواننده دوست دارد در وبلاگ شما مطالبي را ببيند كه قبلا نديده بود .
